Op maandag 20 augustus besloten we de zoveelste hete zomerdag af te sluiten met een tropisch concert. We trokken naar het Festival d'Art in het gezellige stadje Huy (Hoei), waar Maguaré op het podium stond in Saint-Mengold, een ontwijde kerk, gelegen op ‘la place verte’, een pittoresk verscholen pleintje achter de ‘Grand Place’. Maguaré is een Belgische groep die de hele zomer al het mooie weer maakt op kleine en grotere festivals (vb. Sfinks) met opzwepende (retro)cumbia uit Colombia, het thuisland van zangeres Paola Marquez. Het collectief bestaat verder uit nog vier Colombianen (percussie & basgitaar) en zes Belgen (orgel, accordeon en blazers). We waren benieuwd welke sound dit 11-koppig ensemble zou neerzetten, want vorig jaar verraste Paola Marquez ons al eens met haar andere groep El Sur in Art Base (zie verslag). Ze vertolkte toen op schitterende wijze een aantal liederen uit de Latijns-Amerikaanse Nueva Cancion traditie. De jonge Mercedes Sosa was niet ver weg. Het concert eindigde hoog in mijn hoogstpersoonlijke eindejaarslijstje.
Met Maguaré trekt diezelfde Paola andere registers open. Hier moet en zal gefeest worden! Tijdens de instrumentale opener voelen we al dat er een topconcert zit aan te komen. Wat een explosieve sound! Vooral de ongelooflijk geoliede blazerssectie is van internationale klasse! Je waant je meteen in de studio's van het legendarische Discos Fuentes, waar in de jaren zestig en zeventig ongemeen straffe cumbia, porro, gaita en andere aanstekelijke Afro-Colombiaanse muziek geproduceerd werd. We schreven op deze blog al uitgebreid over de escapades van Will ‘Quantic’ Holland, dankzij wie dergelijke cumbia old-style momenteel terug ‘hot’ is. Denk maar aan het succes van Ondatropica, Los Miticos del Ritmo en de knappe compilaties van Soundway Records zoals The original sound of cumbia en Colombia: the golden age of Discos Fuentes. We zijn fier dat we in België met Maguaré sterke ambassadeurs van het genre in huis hebben die op geen enkele manier moet onderdoen voor de beste internationale voorbeelden. Onder de vorm van Paola Marquez beschikken ze bovendien over een zangeres met een geweldig wendbare stem en energieke podiumuitstraling. Het hele optreden swingt non-stop, af en toe wordt het ritme lichtjes vertraagd, met een nóg sensueler effect als resultaat.
We herkennen klassiekers uit de Discos Fuentes stal zoals Prende la Vela van Lucho Bermudez, Navidad Negra van José Barros en Cumbia en do minor van Lito Barrientos (ook te vinden op de soundway compilatie Colombia: the golden age of Discos Fuentes). Na de pauze laat Paola zich even enkel door percussie begeleiden à la Toto la Momposina. Het publiek gedraagt zich verwonderlijk tam tijdens het grootste deel van het concert (last van de warmte?), maar schiet toch wakker als totaal onverwacht de Belgische wereldhit Dominique langskomt. Een cumbiapastiche die er mag wezen als eerbetoon voor one-hit wonder Soeur Sourire. Beluister hier de versie van Maguaré tijdens hun optreden in Deurne enkele weken geleden. In de bisronde mag vanzelfsprekend Jungle Fever niet ontbreken, ondertussen op single verkrijgbaar. Wist je dat ook deze sexy deun van Belgische makelij is? Het was namelijk een wereldwijd succes voor de Chakachas in 1972. De Colombianen van Afrosound brachten nadien een versie op de markt die nog iets hitsiger klinkt. Oordeel zelf waar de interpretatie van Maguaré zich laat situeren.
Dit was nog maar eens een concert om in te kaderen (het zoveelste al in 2012!). We kijken uit naar de cd, die voorjaar 2012 zou moeten verschijnen bij Zephyrus!
http://www.myspace.com/maguarecumbia
http://www.zephyrusvzw.be/database/index.php?q=artists/maguare
Geen opmerkingen:
Een reactie posten