Het concertjaar is voor mij afgelopen. Tijd voor een terugblik! Een top tien volgt nog, maar vandaag wil ik het even hebben over Dikanda, een groep uit Polen, die buiten Polen en Duitsland zo goed als totaal onbekend is en dat wil ik dringend zien veranderen! In het najaar 2007, tijdens een korte citytrip in Krakow, kwam het liedje Amoriszej mij tegemoet waaien in een museumshop. Een frisse deun in Hongaarse zigeunerstijl. Het bleek afkomstig uit het derde album 'Usztijo' (2004) van Dikanda. Die cd bleek een revelatie, waardoor we meteen ook hun twee andere albums 'Muzyka czterech stron wschodu' (2000) en 'Jakhana Jakhana' (2002) mee huiswaarts namen. Verrassend sterk allemaal! Een groep met een unieke sound, die balanceert tussen invloeden van zigeunermuziek, Bulgaarse samenzang, Poolse & andere Oost-Europese volksmuziekjes en experimenten waarin we een zekere gothicfeel ontwaren. Maar het belangrijkste is dat de cd’s sprankelen, dat er virtuoos gemusiceerd en gezongen wordt en dat ze een groot enthoesiasme uitstralen. Na een beetje opzoekwerk kwamen we erachter dat Dikanda in 1997 opgericht werd in Szczecin door accordioniste/zangeres Anna Witczak. We wilden Dikanda beslist eens live aan het werk zien, maar dat bleek niet zo vanzelfsprekend, want ze treden blijkbaar bijna nooit op buiten Polen en Duitsland. In het voorjaar 2009 was het toch eindelijk zover. Dikanda trad aan in de Brotfabrik, een klein zaaltje in Bonn, voor ons nog net een haalbare kaart. In die tijd hield ik nog geen blog bij over mijn wereldmuziekavonturen, maar dit concert is zonder twijfel mijn topper van het voorjaar en eindigt beslist in mijn top 3 van 2009. Live komt de krachtige sound van Dikanda namelijk nog veel beter uit de verf. We genoten van een lang concert, waar het spelplezier vanaf droop. De frontvrouw Anna Witczak heeft stem, charisma en podiumuitstraling in overvloed en de muzikanten vullen elkaar prima aan. Dikanda klinkt zoals geen enkele andere groep die ik ken, hun repertoire zit vol sterke nummers (zowel eigen composities als eigenzinnige bewerkingen van traditionele nummers). Ook hun vierde album 'Ajotoro' (2008) is weeral een pareltje. Na het concert in Bonn spraken we even met één van de groepsleden en vroegen wanneer zij eens in België of Nederland komen spelen. ‘We zijn nog nooit gevraagd’, was het laconieke antwoord. Hierbij dus een oproep aan alle organisatoren van wereldmuziekconcerten & promotoren van wereldmuziek in het algemeen! Laat Dikanda a.u.b. niet meer links liggen! Op hun website kan je van elk album enkele tracks gratis downloaden. RTL Luxemburg maakte een reportage over Dikanda, hier te bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten