Startpagina1 111111111111 Zaalconcerten 111111111 Zomerfestivals 11111111111 Luistertips 11111111111 Concertagenda 1111 11111111111 E-mail



vrijdag 7 oktober 2011

‘Oriental Express’ van Nara Noïan


'Nara Noïan noemt de piano haar beste vriend. Ze schrijft, componeert, arrangeert, zingt. In het Armeens, Russisch, Frans en Engels. Nostalgie, hoop, speelsheid soms. Wereldmuziek voor een betere wereld.’ (uit: ‘Brussel Deze Week’ van 14/7/2011)

De Armeense Nara Noïan kreeg de liefde voor muziek met de paplepel mee. Ze komt uit een familie van artiesten en begint al als kind met componeren. In Yerevan haalt Nara niet alleen de hoogste prijs aan het muziekconservatorium, ze blinkt eveneens uit in theater. Op 19-jarige leeftijd oogst ze veel bijval met haar rol als het doofstomme meisje in 'Garod' (1990) de negende en laatste film van de Armeense regisseur Frunze Dovlatian. Een grote toekomst als concertpianiste in haar thuisland lacht haar toe, maar door de spelingen van het lot strandt Nara als prille twintiger in Parijs. Dat gebeurt net op het moment dat er een mislukte staatsgreep tegen Gorbatsjov plaatsvindt in Armenië. De Sovjet-Unie spat uiteen en Armenië geraakt tegelijk verzeild in een oorlog met Azerbeidzjan. Terugkeren is op dat moment geen optie.

Na een moeilijke periode in Parijs, verhuist Nara in 1997 naar Brussel. Ze neemt de draad met de muziek opnieuw op, haalt in België een Eerste Prijs aan het conservatorium en richt ‘Le Monde de la Découverte’ op, een artistiek atelier waar kinderen les krijgen in kunst, muziek en theater. Daarnaast verleent ze als beëdigd tolk Russisch en Armeens bijstand aan politieke vluchtelingen.

Het belangrijkste is dat Nara Noïan in Brussel de muziekmicrobe terug goed te pakken krijgt. In 2005 verschijnt het prachtige album Promesses, opgenomen met haar toenmalige groep Bradyaga (vagabond). Die cd wordt uitgebracht door Homerecords. Er volgen nog twee mooie soloalbums: 'Cristal' (2008) en 'Kino' (2010). En deze maand rolt het nieuwe album ‘Oriental Express’ vers van de pers.

‘Deze plaat draag ik op aan de Arabische Lente, die in Tunesië en Egypte met heel veel waardigheid en elegantie is verlopen. Dat heeft me tot in het diepste van mijn ziel beroerd. Ik wilde hulde brengen, vertellen ook over hoe Oost en West elkaar nodig hebben, maar op dit moment een beetje gedesoriënteerd zijn.’

'Oriental Express' is dankzij de sobere aanpak Nara's meest persoonlijke plaat tot op heden. Nara zingt breekbare liedjes met bespiegelende teksten en begeleidt zichzelf op piano. De taal is Armeens, maar de stijl heeft een beetje weg van het betere Franse chanson. De intieme fluistering in het wiegeliedje ‘Lu li la’ doet mij bijvoorbeeld denken aan een Jane Birkin op haar best. De liedjes zijn allemaal meeslepend, of ze nu opgedragen zijn aan haar ouders,  grootouders,  zoontje of haar geliefde piano. Ze gaan over de liefde, vrijheid, schoonheid en waardigheid. Af en toe worden extra instrumenten ingezet. Dat zorgt voor een rijkere sfeerschepping, bijvoorbeeld in ‘Tor Sirem’, mooi ingekleurd door Tigran Ter-Stépanian (gitaar). In het aan haar grootouders opgedragen instrumentale pianostuk ‘Souffle d’Orient’ versterkt de toevoeging van Vardan Hovanissian (Duduk) het gevoel van verstilde weemoed. Een kippenvelmoment! Maar het allermooist vind ik ‘Karama, La Désorientée’, waarop Nara niet alleen ondersteuning krijgt van Moufadhel Adhoum  (ud) en Vardan Hovanissian (duduk). Het is vooral de vocale bijdrage in het Arabisch van niemand minder dan Ghalia Benali die in deze prachtsong heel mooi samenvloeit met Nara’s fragiele stem. Hier krijgen we echt het beloofde Oost-West gevoel. Als er een wereldmuziek top 10 bestond met de beste liedjes van het moment, zou dit nummer voor mij op de eerste plaats prijken!  Ghalia Benali en Moufadhel Adhoum komen nog eens terug voor de knappe afsluiter/titelsong ‘Oriental Express’. Tussendoor horen we een zevental, sprankelende composities voor solo-piano. Dit is klassieke muziek in impressionistische stijl, waarbij de filmbeelden als vanzelf opdoemen. ‘Yerevan’ doet denken aan Erik Satie. Het is waarschijnlijk geen toeval dat zijn Gnossienne no. 1 zo mooi in het geheel geïntegreerd werd.

Nara Noïan bewijst met ‘Oriental Express’ (uitgegeven bij Kak-Media) opnieuw haar grote klasse. Zonde dat ze nog altijd zo onbekend is, zelfs in België. Hopelijk krijgen we binnenkort de kans om haar eens live aan het werk te zien!

'Oriental Express' is te koop via de website van Nara Noïan (zie hier). Je kan de cd ook (legaal) downloaden (zie hier).

Meer info
http://www.nara-noian.com
http://www.myspace.com/naranoian
Nara Noïan op Wikipedia

In het boek Het Draagbare Paradijs  portretteert Gerry De Mol negen wereldzangeressen van bij ons, waaronder Nara Noïan en Ghalia Benali. Zeer lezenswaard!  Bekijk hieronder de videoclip van 'Karama, La Désorientée' en een live uitvoering van ‘Les Ames Immortelles’, een liedje uit het album ‘Cristal’.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten