Festival d’Art @ Hoei: 'Osvaldo Hernandez-Napoles' + 'Ablaye Cissoko & Volker Goetze'

Foto’s: (c) Didjiemde

Elke zomer proberen we minstens één avond mee te pikken van het Festival d'Art in Hoei, een festival waar wereldmuziek, folk, jazz en een beetje avant-garde aan bod komen. We maakten er de voorbije jaren uiterst sterke concerten mee van o.a. Karim Baggili, Ghalia Benali en Malick Pathé Sow. Als pluspunten noteren we de perfect afgestelde klank en een publiek van fijnproevers. Tijdens rustige momenten kan je er een speld horen vallen, iets wat we niet gewoon zijn bij de meeste festivals. Het Festival d'Art vond deze zomer plaats tussen 17 en 21 augustus, met dagelijks twee optredens in het Couvent des Frères Mineurs, plus elke dag een gratis concert in de Saint-Mengoldkerk. Op maandag 19 augustus waren we present in het oude Minderbroederklooster voor Osvaldo Hernandez-Napoles en Ablaye Cissoko & Volker Goetze.

Osvaldo Hernandez-Napoles is een Mexicaanse muzikant die al meer dan twintig jaar in België woont. Sinds zijn negentiende reist hij rond in Latijns-Amerika, te beginnen bij zijn geboorteland Mexico, op zoek naar traditionele instrumenten. Indianen, afstammelingen van Afrikaanse slaven en verschillende generaties Europese kolonisten, allemaal lieten ze muzikale sporen achter in de vorm van kleurrijke instrumenten, waarbij een ongelooflijk amalgaam van percussie. De zoektocht levert niet alleen een indrukwekkende verzameling op, de getalenteerde muzikant maakt zich de verschillende technieken van al die instrumenten eigen en integreert ze in zijn muziek. In 2011 verschijnt zijn eerste soloalbum Tierra (zie blogbespreking), een sfeervolle, introspectieve cd, waarvoor hij intensief samenwerkt met Karim Baggili. In Hoei stelt hij zijn gloednieuwe project Quilombo voor het eerst live voor. Quilombo verwijst naar de toevluchtsoorden voor gevluchte slaven, die in Mexico, de Caraïben, Brazilië en de rest van Zuid-Amerika te vinden waren en waar later ook indianen hun toevlucht zouden zoeken tegen de blanke overheersers. De Quilombo’s staan symbool voor een Afro-Latijns-Amerikaanse broederschap, die onlosmakelijk verbonden is met muziekritmes zoals ‘Son Jarocho' (Mexico), 'Cumbia' (Colombia), 'Festejo' (Peru) en 'Xote' (Brazilië). Om een dergelijke muzikale smeltkroes vorm te geven, omringt Osvaldo Hernandez-Napoles zich met een vernieuwde groep muzikanten uit diverse windstreken. Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse percussie krijgt daarbij een prominente rol toebedeeld. Dit resulteert in een uiterst geslaagde, sprankelende cd waar de levensvreugde van afspat (uitgegeven bij Home Records).

In Hoei deelt Osvaldo Hernandez-Napoles (rabeca, gitaren, kalimba, percussie & zang) het podium met Osman Martins (cavaquinho, akoestische gitaar, percussie), Yani Ait Aoudia (ngoni, accordeon, jarana, percussie), Serigne Thiam (Afrikaanse percussie) en Patricia Van Cauwenberge (Latijns-Amerikaanse percussie). Gastmuzikant Mamadou Dramé (kora, zang) doet net als op de cd mee tijdens enkele nummers. Ze steken van wal met 'Afrodescendiente', een zonnig liedje, waarin accordeon en gitaar voortgestuwd worden door uitbundige percussie. Osvaldo’s stem geraakt echter niet opgewarmd en zal jammer genoeg het hele concert de zwakste schakel blijven. Twee rustiger nummers volgen, de melancholische instrumental 'Meu Xote' en 'Coplas al sol y a la luna', waarbij zowel de kora van gastmuzikant Mamadou Dramé als de fragiele zang bedolven geraken onder een percussiebombardement. Hoe verder het concert vordert, hoe pijnlijker duidelijk wordt dat deze groep absoluut onvoldoende ingespeeld is. Het klinkt rommelig, onzeker en stroef, alsof de muzikanten nog op zoek zijn naar de juiste noten. Zo mist het aan Nelson Mandela opgedragen 'Festejando a madiba', dat op de cd lekker wegswingt, de broodnodige souplesse. Herhaaldelijk langdradige uitleg tussen de nummers werkt ook niet bepaald bevorderlijk voor de vaart. Dit concert is dus geen hoogvlieger, toch gunt het welwillende publiek de sympathieke muzikanten een bis, die er komt in de vorm van het aanstekelijke ‘Cumbia Quilombo’. Osvaldo en co. krijgen een tweede kans op 2 november 2013, want dan stellen ze Quilombo opnieuw  voor in Zaal Molière. Beluister hier fragmenten uit de cd!

Eén van de meest beklijvende concerten die ik mij kan herinneren is dat van Ablaye Cissoko in 2004 op Sfinks. Op zijn eentje bracht deze artiest uit Senegal de hele clubtent in vervoering met subtiel koraspel. Maar nog meer waren het de melodieuze liedjes, gezongen met een mooie, breekbare stem, die dit optreden voor mij zo memorabel maakten. In 2010 zagen we Ablaye terug in Zaal Molière. Dit concert beklijfde eveneens in al zijn prachtige eenvoud. Er passeerde een liedje (‘Bouba’) uit Sira, een bijzonder knappe cd die hij in 2008 maakte met de Amerikaans-Duitse jazztrompettist Volker Goetze. Dat Ablaye Cissoko openstaat voor verrassende kruisbestuivingen, hebben we ondertussen begrepen. Zo participeerde hij o.a. aan het project Odisea Negra met Ensemble La Chimera. Samen wagen ze zich aan traditionele muziek en polyfonie uit Afrika, Europa en Centraal-Amerika uit de zestiende Eeuw. Ablaye werkte ook samen met Ensemble Constantinople en maakte het album African Jazz Roots met Simon Goubert. In 2012 verscheen Amanké Dionti, waarop Ablaye Cissoko zijn samenwerking met Volker Goetze succesvol verderzet.

In Hoei staat het tweetal in voor een kippenvelconcert vol magie! Ablaye zingt met zijn breekbare, melancholische stem, speelt poëtisch en verstild, terwijl Volker de meeslepende melodieën fijntjes bijkleurt met trompet en er soms lijkt bij weg te dromen. Het duo biedt ons een onweerstaanbare, harmonieuze ontmoeting tussen traditionele West-Afrikaanse muziek en meditatieve jazz. We herkennen o.a. Haiti, Faro, Miliamba, kana maloundi (over vrouwelijke huisslaven), Bouba en Sira. Tussendoor heeft Ablaye het over baby’s, maakt grapjes over het verschil tussen Westerse en Afrikaanse vrouwen en vertelt het verhaal van een rijke man (Manssani Cisse) en het arme jonge meisje Binta. Een staande ovatie is hun deel en als bis opteren ze voor Lountang. Klasse!

 
http://www.motema.com/artist/ablaye-cissoko-volker-goetze
http://www.volkergoetze.com
http://www.ablaye-cissoko.com