Een jaartje geleden stootte ik toevallig op een mini-album van Commandant Cadet & Les Pythons de la Fournaise en voelde meteen de aandrang om wauw te roepen (zie bespreking).
Het verhaal van deze groep begint in 2007 als Félix Vincent, illustrator bij het kleine platenlabel Catapulte Records, in een Frans ziekenhuis René Cadet tegen het lijf loopt. René dompelt Félix onder in de muziek van Réunion, het eiland waar hij vandaan komt. Drie muzikanten (basgitaar, percussie/zang en drums) vervoegen de twee gitaristen en Commandant Cadet & Les Pythons de la Fournaise zijn een feit. De groepsnaam verwijst naar de gelijknamige vulkaan, tevens de hoogste piek van Réunion. Muzikaal gaan ze aan de slag met Séga, een populaire stijl in Réunion, Mauritius en de Seychellen. Traditionele Maloya versmelt hier met Caribische ritmes en invloeden uit Oost-Afrika, inclusief een onmiskenbaar Franse toets. Sinds 2010 maken de 'commandant' en zijn gevolg Franse bars en festivals onveilig met hun aanstekelijke sound en in 2012 leveren ze een mooi verpakt visitekaartje af in de vorm van hun mini-LP 'Premie Viraz'. We horen zes magnifieke nummers die in een aangenaam sixties/seventies sfeertje baden. Heerlijke vocalen in het Creools, pittige ritmes, een vleugje psychedelica, meer moet dat niet zijn!
Wanneer we vernemen dat deze groep in België passeert voor een exclusief concert, zijn we er als de kippen bij om tickets te reserveren. Op donderdag 31 oktober is het zover en maken we ons op voor een feestelijke avond in Espace Senghor. Commandant Cadet & Les Pythons de la Fournaise zijn er uitgenodigd om de dertigste verjaardag van het Brusselse radiostation Radio Panik op te luisteren. De groep kreeg ondertussen versterking in de vorm van een extra zangeres en lekker ouderwetse, psychedelische keyboards, waardoor de nummers die we al kenden van hun plaat nog pittiger uit de hoek komen. In het eerste deel serveren ze Ségadeuntjes, zoals Dan Bal Rose, Madina, Pecheur Quat Sous en de van het mini album gekende nummers Sega Bello en Maloya Créole. Soms gooien ze er een vleugje funk bovenop (Caloubadia van Alain Péters) of reggae (Coq Liberté). Naast René Cadet laten ook de twee dames zich niet onbetuigd, met hun Creoolse zangpartijen komen ze bij momenten opvallend sterk uit de hoek. We noteren twee liedjes, bekend van Michou (Ca un affaire ça en Maloya Ton Tisane). Na de pauze drijven ze het tempo eerst nog even flink op met Charlie O, Iléou Lot en een sublieme, psychedelische versie van het instrumentale Ton Petit Gueule Rose. Daarna begeven enkele muzikanten zich tussen het publiek, waar ze de percussie flink de hoogte in jagen tijdens Waio ManMan (opnieuw eentje van Alain Péters). Dit allemaal als opwarmertje voor het 'tweede' concert dat ze voor ons in petto hebben, want aansluitend belanden ze allemaal in een open cirkel tussen het publiek, waar ze jong en oud ophitsen met trancy, door traditionele percussie voortgestuwde Maloya à la Granmoun Lélé . Vooral Félix blinkt uit met wilde, vocale uithalen. Eigenlijk krijgen de toeschouwers op die manier twee concerten voor de prijs van één! Enkele deejays van dienst houden de temperatuur na het optreden op peil met verrassend toffe muziekjes. Voor de meeste aanwezigen geldt deze avond vermoedelijk als een eerste kennismaking met de muziek van Réunion, een introductie die hopelijk naar meer smaakt.
We kijken nu nog meer uit naar een eerste full cd van Commandant Cadet & Les Pythons de la Fournaise. Bekijk hieronder een kort stukje uit de Maloyaset en een ouder filmpje. Het mini-album kan je volledig beluisteren via Spotify!
Les Pythons de la Fournaise from jbdelorme on Vimeo.
http://www.catapulterecords.com/cataloguePythons.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten