Débora Rodrigues, Fernando Silva, Joao Escada & Ana Luisa @ Art Base (Brussel)

Gisterenavond vond er een Fadoavond plaats in Art Base, dat plezante kleine zaaltje in Brussel, waar we ondertussen al een drietal memorabele concerten meepikten. De Fado die hier op het programma stond, was niet de ‘Novo Fado', ook wel georganiseerde fado genoemd, zoals we die kennen van artiesten zoals Cristina Branco, Misia of Mariza. Hier kregen we daarentegen de ‘Fado Castiço’ te horen, zoals die vandaag voortleeft in de kleine fadohuizen van Lissabon. De erfenis van Amalia Rodrigues is dan natuurlijk niet ver weg. In deze fado is er volop ruimte voor improvisatie en streeft men nog naar het bereiken van de ‘saudade’, een moeilijk te vertalen woord, maar weemoed of weltschmertz komt wel in de buurt. Ook in deze fadovorm is er trouwens plaats voor vernieuwing, ze klinkt vandaag niet meer hetzelfde als bijvoorbeeld dertig jaar geleden, er is dus zeker geen sprake van steriele folklore! Met de kleine tournee van de artiesten die gisteren op het podium stonden, is het de bedoeling om die ‘fado castiço’ een beetje bekender te maken bij het Belgische publiek. Deze muziek is minder geschikt voor grote zalen, omdat de interactie met het publiek een belangrijk element vormt. De muziek die we tijdens het concert voorgeschoteld kregen was prachtig. Fernando Silva is een meester op de guitarra portuguesa en hij werd prima ondersteund door Ana Luisa op de viola de fado. Als we er rekening mee houden dat Ana Luisa in België woont en dat zij gisteren voor de allereerste keer samen speelden, mag je gerust spreken van een huzarenstukje. Twee stemmen wisselden elkaar af. Joao Escada is een fadozanger die in België woont. Hij zingt nogal ingetogen en had wat tijd nodig om op dreef te komen. Voor Débora Rodrigues is het podium echter duidelijk haar natuurlijke habitat. Wat een uitstraling heeft dit jonge meisje en wat een magnifieke stem, vol kracht en emotie. Een micro had zij niet nodig! Het concert was heel afwisselend, met niet alleen de pure weemoedige fado, zoals we ze verwachten, maar ook vlotte, ritmische en heel expressief gebrachte nummers. We herkenden enkele bekende liedjes van Amalia Rodrigues, waaronder een knappe vernieuwende interpretatie van haar klassieker ‘Barco negro’. Knap concert!