De cd ‘Très tres fort’ van Staff Benda Bilili behoort voor mij tot één van de grootste ontdekkingen van afgelopen voorjaar. Mijn favoriete wereldmuziekmagazine Songlines bombardeerde dit album tot ‘top of the world’ in hun aprileditie en meteen was mijn nieuwsgierigheid gewekt (zie eerder blogbericht). Het label Crammed stond al garant voor vernieuwing uit Congo met Konono no.1 en Kasai Allstars, waarvan de laatste deze zomer nog uitblonken op het Afrikafestival in Hertme. Het was afwachten of Staff Benda Bilili de hooggespannen verwachtingen op het concertpodium zou kunnen waarmaken. Gisteren in het Zuiderpershuis ontgoochelden ze zeker niet! Het was te merken dat ze goed voorbereid aan deze Europese tour begonnen zijn. De 11 nummers uit het debuutalbum werden met verve neergezet! Spontaan en intens, maar niet rommelig. Professioneel en strak, maar niet gladjes. Zonder franje maakten ze duidelijk hoe sterk en gevarieerd hun nummers zijn. Cubaanse invloeden, zoals we ze ook bij de oude rumba tegenkomen, maar dan met een frisse, vernieuwende touch ('Moto moindo', 'Marguerite') . Modernere rumba met de obligate soukousriedels ('Moziki'), maar dan niet op gitaar maar op de grappige Satongé. Dat is het éénsnarige instrument dat de 17-jarige Roger Landu (le jeune sapeur) zelf maakte met een metalen blik en een houten boog, waarover één snaar gespannen is. Rustige melancholische nummers zoals 'Polio' en het wondermooi gezongen ‘Sala keba' behoorden tot de hoogtepunten en een pittige hiphopfeel maakte het geheel nog krachtiger, zeker in het nummer ‘Avramandole’. Het funknummer en youtubehit 'Je t’aime’ mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Elk nummer werd even sterk gepresenteerd en er zaten zelfs een tweetal nieuwe songs tussen, die niet uit de toon vielen. De voorstelling van de bandleden gebeurde ook zonder de nodige vertraging, die er bij veel concerten een saaie aangelegenheid van maken, maar het funky presentatienummer 'Staff Benda Bilili' leende zich hiervoor uitstekend. Blijft het feit dat Staff Benda Bilili waarschijnlijk niet zo beroemd zou zijn, als het gros van de leden niet in een rolstoel zat en dat zij om dezelfde reden waarschijnlijk door een deel van het publiek niet echt serieus genomen worden. De vraag blijft of het overweldigende applaus bestemd was voor de mooie muziek of voor de prestatie van deze band als ‘gehandicaptengroep’. Laat de gimmick daarom aub snel overwaaien, zodat de muziek het hierbij overwint. De meeste moderne Soukousgroepen kunnen voor mij immers niet tippen aan Staff Benda Bilili op gebied van muzikaliteit en liefde voor de muziek.
Staff Benda Bilili: tres tres fort!!!
Discover the playlist Staff benda bilili with Staff Benda Bilili
Bekijk ‘Je t’aime’, opgenomen in Groot-Brittannië (Later with Jools Holland).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten