2011 was nog niet goed uit de startblokken of we werden al bedolven onder een lading sublieme nieuwe cd’s. Uit Portugal komt Antonio Zambujo, die met zijn vierde album Guia een heel eigenzinnige visie op de muziek uit zijn geboorteland laat horen. Bij Portugese muziek denken we in eerste instantie aan de fado, maar Antonio Zambujo put ook uit de traditie van ‘Cante Alentejano’, de meerstemmige volksmuziek waarmee hij opgroeide. Daarnaast doet de ‘laid back’ sfeer van het album wat denken aan Braziliaanse Bossa Nova. De fadoroots klinkt vooral door in de herkenbare arrangementen met Portugese gitaar en viola de fado (basgitaar). Subtiel worden hier in een aantal nummers klarinet, trompet en trombone aan toegevoegd, met als resultaat een onweerstaanbare diepgang (bijvoorbeeld in 'a tua Frieza Gela' en 'de mares e Marias'). Maar het is vooral de warme, kwetsbare stem van Antonio Zambujo die van Guia een prachtalbum maakt. Hier is niets te bespeuren van de sterk aangezette, theatrale emoties waarin fadozangers zo vaak uitblinken, maar heerst het naturel van onopgesmukte melancholie. Kortom: een schijfje om eindeloos opnieuw te beluisteren en waarvan het titelnummer 'Guia' volgens mij een klassieker in wording is!
‘This record is all about instinct, gut feeling and the marvellous directions fado can be headed without getting itself lost. Charming and delicate, each word is sung as if the world’s most beautiful woman is Zambujo’s only audience.’ (Songlines magazine)
Beluister hier fragmenten. Via Deezer kan je twee oudere albums van Antonio Zambujo integraal beluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten