‘Darshan’ van Soraya Zekalmi

Op Esperanzah maakten we een tweetal weken geleden kennis met Soraya Zekalmi. Deze Algerijnse zangeres woont in Brussel en valt op omdat ze haar hart verloren heeft aan muziek uit India. Op haar nieuwe cd Darshan wordt Soraya in elk geval door schitterende muzikanten omringd. Een prominente rol is daarbij weggelegd voor Aftab Gulab (zang, harmonium). Deze Pakistaan heeft o.a. nog les gehad van Nusrat Fateh Ali Khan en fungeert zo een beetje als leider van Soraya’s groep, die verder bestaat uit Shabbir Hussain, een tablaspeler uit Rajasthan (India), die naast de begeleiding van diverse Bollywoodzangers o.a. samenwerkte met de vermaarde Jagjit Singh. De Marokkaan Mohammed Al’Mokhlis (viool) speelde o.a. bij Urban Trad en Mousta Largo. Mady Kouyate (ngoni en basgitaar) zagen we al vaak aan het werk, o.a. met Malick Pathé Sow, Issa Sow en Sayon Bamba. Bij Soraya staat hij in voor een kleurrijke, Afrikaanse toets. Marc Bogaert (sitar en gitaar) maakt het plaatje compleet.

Net zoals tijdens het optreden op Esperanzah, krijgen we op ‘Darshan’ heel wat verschillende muziekstijlen uit India en Pakistan aangereikt. Opener Lathe di Chaader (een volksliedje uit Punjab) drijft plezant voort op bas en ‘Tín-ta-ka-tá-tá-ka-tá’, daarna volgt de zoete Bollywoodmelodie Ek Pyaar (uit ‘Shor’, 1972), die naar mijn smaak in een iets te melig arrangement gestoken werd. ‘Payo Ji’ is een bekend Bhajan devotielied, terwijl met Chaaptilak een Qawwali uit het repertoire van Nusrat Fateh Ali Khan wordt aangepakt. In het midden zorgt de ngoni voor een verrassende bluesy toets. Ook in Ghoom Charakhra, opnieuw een feestelijk liedje uit Punjab, werken die Afrikaanse accenten wonderwel. Dit is meteen de vlotste deun uit de set. Bij Tu Akh (een religieus lied) domineert het verfijnde vioolspel van Mohammed Al’Mokhlis. De groep slaagt erin al deze genres naadloos in elkaar te laten overvloeien. Ze maken hiermee muziek die toch vooral als ‘moeilijk’ beschouwd wordt, toegankelijk voor een breder publiek, want het album ligt vlot in het ‘Westers’ gehoor. Natuurlijk gaat er tegelijk een stuk van de subtiliteit verloren, maar je voelt dat ze er met hart en ziel voor gaan en er iets nieuws mee proberen te doen. De muzikanten spelen hoogstaand en de combinatie van instrumenten klinkt fris. Vooral bij Ishwar Allah (voor mij het hoogtepunt) leveren de ngoni en een Afrikaanse zanger (in Pulaarstijl à la Baaba Maal) een flinke meerwaarde aan de totaalsound. ‘Ishwar Allah Tere Naam’ is een klassieke hit van de vermaarde Bollywoodzanger Mohammed Rafi (uit de film ‘Naya Raasta’, 1970). Aftab Gulab toont in al deze nummers dat hij verdomd mooi kan zingen. Hij is constant op de voorgrond te horen, terwijl Soraya vocaal een beetje verstoppertje lijkt te spelen. Zingen kan ze nochtans goed genoeg, maar daarvan overtuigt ze ons pas op het moment dat ze de Arabische toer opgaat en er voluit voor gaat.

De cd bevat namelijk ook twee Arabisch gezongen nummers, waarin totaal andere instrumenten te horen zijn zoals ud en kanun. ‘Moushah’ is een compositie van Anwar Abudragh op een tekst van de Perzische sufidichter Mansur Al-Hallaj, het best gekend voor zijn goddelijke tekst ‘Ana El Haq’ ('Ik ben de waarheid'). Anwar abudragh is een Irakees die in België woont en zich bekwaamt in een eigentijdse interpretatie van het Maqam liedrepertoire. Hij speelt bij verschillende groepen (jazz, flamenco, Turks, Grieks,…) en geeft les aan het Centre Culturel Arabe in Brussel. ‘Habiboun El Halaj’, het andere Arabische nummer op de cd is ook een compositie van hem. Knap!

De website van Soraya Zekalmi.
Beluister hier enkele fragmenten uit 'Darshan'.
Bekijk hier een aantal filmpjes.