We waren eerst niet van plan om te gaan, maar het schitterende herfstzomerweer besliste er anders over. Vastbesloten om de prachtige zomer nog even vast te houden, trokken we daarom gisterenmiddag naar Balen voor een kennismaking met Fiesta Mundial. Dit gemoedelijke festival bestaat al heel lang, maar daar zijn we pas sinds kort achtergekomen. Het was er een gezellige drukte (Balenaars mochten trouwens gratis binnen!), maar traditiegetrouw is het toch de muziek waarvoor we het allemaal doen. In de buurt van het podium bleef het rustig, want slechte enkele zonderlingen zoals wij komen hierheen voor de muziek (zoals op voorhand al een beetje te vrezen viel). De Senegalese topper Malick Pathé Sow speelde net als onlangs in Hoei een vlekkeloze set, waar veel te weinig mensen oren naar hadden. Want het lawaai in het achterste deel van de tent was tijdens de rustige nummers niet te harden. Toch wel heel spijtig! Daarna was het de beurt aan Los Callejeros. Omdat deze jonge groep uit het Leuvense bij mijn weten weinig optredens doet, kwam het goed uit dat we gisteren eindelijk de kans kregen ze eens live aan het werk te zien. Los Callejeros bestaat voor het grootste deel uit Vlaamse muzikanten die regelmatig in Latijns-Amerika vertoeven om inspiratie op te doen voor hun muziek. Ze verzamelden tijdens deze reizen een hoop materiaal voor een documentaire, die zelfs in de prijzen viel. Hun eerste cd El Camino Es El Destino bevat allemaal sterke nummers. Los Callejeros werden nogal gemakshalve aangekondigd als het zoveelste modieuze Mestizo - Balkangroepje, maar zij stijgen daar wat mij betreft duidelijk bovenuit. Muzikaal viel er op het podium heel wat te beleven. We hoorden cumbia, latino, klezmer, reggae en een mix daarvan. Maar wel heel inventief en goed gespeeld en met veel gevoel voor humor. Jammer dat de concerten gisteren maar 45 minuten duurden, we kregen een fel ingekorte set voorgeschoteld! Bekijk de knappe videoclip van het nieuwe nummer Mas Corazon op hun website. Na Los Callejeros trad Jaune Toujours aan om het festival af te sluiten. Het bekende Brusselse collectief van muzikale duizendpoot Piet Maris speelde met de aanstekelijkheid en gedrevenheid die we van hen gewend zijn. Voor ons was het echter tijd voor een laatste caipirinha en dan 'back home'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten