Het Cultuurcentrum Leopoldsburg is in Limburg uniek, omdat er elk jaar een flinke portie wereldmuziek op het programma staat. Dit seizoen overtreffen ze zichzelf, want de wereldmuziekprogrammatie is nog nooit zo sterk geweest met kleppers als Rupa and the april fishes, Cimarron, Kleztory, Al Palna en Tri a Tolia. Gisteren kwam daarbij als klap op de vuurpijl het Kocani Orkestar, een echte topper binnen het uitgebreide aanbod aan Balkanfanfares waar we de laatste jaren door overspoeld worden, vooral tijdens de zomerfestivals. Het Kocani Orkestar uit Macedonië is één van de ontdekkingen van het Belgische label Cramned. Daar hebben ze een neus voor goede wereldmuziek, met een flink crossover potentieel. Mooie voorbeelden: ‘Taraf de Haidouks’ en ‘Mahala Rai Banda’ uit Roemenië en ‘Congotronics’, ‘Kasai allstars’ en ‘Staff Benda Bilili’ uit Congo. Het Kocani Orkestar is geen doordeweekse Balkanfanfare, zij zorgen namelijk voor een heel frisse aanpak van zigeunermuziek uit de Balkan. De toevoeging van accordeon o.a. zorgt voor een verrijking van de sound. Wij zagen ze ondertussen een viertal keren en stellen vast dat hun arrangementen bij elk concert verfijnder worden en dat ze iedere keer veelzijdiger uit de hoek komen. We horen een mengeling van de obligate Balkantraditionals met Turkse pop en latin invloeden (opvallend Mexicaans) en dat allemaal heel opzwepend gebracht. Er is daarnaast ook plaats voor enkele weemoedige, instrumentale rustpunten. Gisteren was het dadelijk na de instrumentale opwarming kippenvel met het bekende gypsy-anthem ‘Djelem Djelem’. De stem van de jonge zanger Ajlur Azizov, die nu al een zevental jaren actief is bij de groep, wordt iedere keer krachtiger en rijper. De wat verlegen uitstraling op het podium is wel gebleven. Daarna volgde ‘Mig mig’, vooral bekend van de Bulgaarse ster Jony Iliev. Tijdens de instrumentale stukken tussendoor kregen de muzikanten vrij spel om hun kunsten te etaleren. Vooral de saxofonist en één van de trompettisten kwamen daarbij heel sterk uit de hoek. Bij de tweede aantrede van de zanger kregen we wat Mexicaanse invloeden, met een nummer waarvan ik de titel niet ken, maar het woord ‘Tequila’ kwam er veelvuldig in voor. Een hoogtepunt kwam vervolgens met een heel sterke interpretatie van de Mexicaanse klassieker ‘La Llorona’. Het is de derde keer op twee maanden tijd dat we dit nummer in een geheel andere versie live horen. Tijdens het tweede gedeelte kregen we feestelijke kleppers voorgeschoteld, zoals ‘Siki siki baba’ (ook te vinden op de soundtrack van Borat), ‘Usti, usti, Baba’, 'Hajde te kelas', 'Sokeres' en 'Romani Caj'. Er werd afgesloten met drie klassiekers: een iets mindere ‘Mesecina’, een geweldig goed gearrangeerde, supersnelle instrumentale versie van ‘Kalasnjikov’ en als afsluiter 'Caje Sukarije'. Die laatste nummers zouden we allemaal ondertussen moeten kennen dankzij Goran Bregovic. Het feestje ging vervolgens nog even door in de foyer, want de muzikanten wisten van geen ophouden en lieten nog even zien hoe swingend een fanfare kan zijn. Tegelijk konden de zanger en de accordeonist wat ceedeetjes slijten.
Het Kocani Orkestar bracht drie goede cd’s uit via Cramned: ‘l’orient est rouge’, ‘Alone at my wedding’ en ‘The Ravished bride’. Je kan ze allemaal volledig beluisteren via Deezer. Hieronder alvast een aantal nummers die zij gisteren gespeeld hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten