Mamar Kassey @ Zuiderpershuis (Antwerpen)

In mijn persoonlijke lijstje met de strafste concerten van 2008 prijkte Mamar Kassey uit Niger op de zesde plaats. 'Deze pittige woestijnblues laat groepen zoals Tinariwen verbleken met een gevarieerde set, die de toeschouwer geen seconde rust gunt’, zo schreef ik het toen in mijn op dat moment nog offline dagboek. Gisteren traden ze aan in het Zuiderpershuis. Ook deze keer was het een optreden om van te smullen. Vooral de charismatische zanger-fluitist Yacouba Moumouni laat niemand onbewogen. Hij zou al lang een wereldster moeten zijn, met dergelijke stem, artistieke originaliteit en persoonlijkheid. Het concert werd aangekondigd als ‘jazzy woestijnmuziek uit Niger’. Hiermee werden een aantal toeschouwers waarschijnlijk op het verkeerde been gezet, want dit is pure rootsmuziek, weliswaar op een originele manier gebracht. Yacouba Moumouni experimenteert af ten toe een beetje op zijn Peul-fluit, maar voor de rest klinkt de strakke, soms een beetje ingewikkelde ritmiek heel West-Afrikaans. Soms lijkt deze muziek op die van de typische Griots uit Mali, maar dan sneller. De fluit geeft het daarnaast een Wassoulou feel (denk aan Oumou Sangare) en sommige nummers doen ritmisch en in de vokalen van de backingzangeressen denken aan heel ruwe, energieke Afrobeat, die nog niet kennisgemaakt heeft met de Amerikaanse funk. Daarnaast zijn er overal echo's van de zogenaamde woestijnblues te horen. Moeilijk te omschrijven dus! Melodieus is deze muziek niet, voor wie op zoek is naar melodie klinkt het wat repetitief. Het zijn vooral de gevarieerde ritmes en de heel eigen sound die het speciaal maken, met de stem en uitstraling van Yacouba voorop. Je merkt het al, ik hou heel veel van deze groep en hoopte gisteren de derde cd ‘On va voir ça’ die al meer dan een jaar geleden aangekondigd werd, eindelijk te kunnen aanschaffen. De manager wist ons echter te vertellen dat die cd nog altijd niet verschenen is, omdat geen enkele platenfirma interesse heeft! Laten we hopen dat er alsnog een firma zijn nek uitsteekt! Van Mamar Kassey verschenen tot nu toe 2 cd's: Denké-Denké (1999) en Alatoumi (2000). Die laatste cd werd door het gerenommeerde Britse wereldmuziektijdschrift Songlines geselecteerd als ‘top of the world’ album!
Hieronder 2 nummers opgenomen tijdens het Afrikafestival in Hertme. Dat is het concert dat ik vorig jaar zo goed vond. Het filmpje is van goede kwaliteit en geeft ook een mooi sfeerbeeld van dit gemoedelijke festival!