Maurice El Medioni werd geboren in 1928 in Oran, de Algerijnse havenstad waar later ook de Rai ontstond. Hij behoort tot de Joodse minderheid in zijn thuisland en ontwikkelde als pianist een heel herkenbare stijl, de ‘pianoriental’, waarin hij elementen uit het Arabo-Andalusisch repertoire en Sefardische muziek vermengt met Algerijnse Chaabi, jazz en latin. De teksten zijn een mix van Frans en Arabisch. Maurice El Medioni werkte o.a. samen met Lili Binoche en Reinette l'Oranaise, twee andere legendarische Joods-Algerijnse artiesten uit het populaire ‘Cabaret Orientale’ of ‘Music Hall d’Algérie’, een soort oosterse versie van westerse variété die in de jaren 20 van de vorige eeuw het daglicht zag. Na de Algerijnse onafhankelijkheid (1962) ontvluchtte hij net als veel andere Algerijnse Joden zijn geboorteland en vestigde zich in Frankrijk. Daar groeide hij uit tot een ster binnen de Parijse Cabaret scène. Vandaag woont hij in Marseille.
Op vrijdag 11 maart trad Maurice El Medioni op in een uitverkochte Espace Senghor, samen met Abdelkader Chaou en zijn ensemble. Het werd echter niet het unieke gezamenlijke project dat we verwacht hadden, maar we kregen twee aparte optredens voorgeschoteld.
Voor de pauze was het de beurt aan Maurice El Medioni. Hij werd begeleid door de muzikanten van Abdelkader Chaou, maar dat was meteen het zwakke punt. De violist en banjospeler zaten er bij als decorstukken.. We hebben ze het hele uur niet gehoord. En de percussie bracht ook niet echt iets bij aan de totaalsound. Gelukkig heeft het ongeëvenaarde pianospel van de toch al 82-jarige artiest nog niets van zijn pluimen verloren. We genoten van klassiekers als ‘Bienvenue’, ‘Je n’aime que toi’, ‘Ahla ouassala’, ‘Oran Oran’ en ‘Cocktail Andalou’. ‘L’Oriental’ werd opgedragen aan Lili Binoche (overleden in 2008). Voor de Algerijnen in de zaal zorgden deze liedjes uit vervlogen tijden, gebracht in een aandoenlijk Frans met een vleugje Arabisch, onmiskenbaar voor een flinke opstoot van nostalgie. Maar het concert bleef al bij al ontgoochelen omdat de begeleidende muzikanten het zo fel lieten afweten.
Na de pauze was het de beurt aan Abdelkader Chaou (°1941, Algiers). Deze artiest wordt beschouwd als één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Algerijnse Chaabi. De man beschikt over een heel warme stem en knappe liedjes, maar zijn interpretaties tijdens dit concert konden me voor het grootste deel van de tijd niet overtuigen. Dit was vooral omwille van het feit dat het spel van de begeleidende muzikanten ook hier ondermaats bleef. Maar het overwegend Algerijns publiek leek hier niet om te malen en bouwde alsnog een feestje met veel dansen, meezingen en joelen.
Van Maurice El Medioni verschenen bij het Duitse label Piranha twee heel geslaagde cd’s. Op Café Oran (1996) is hij te horen samen met Frank London en David Krakauer. In 2006 kwam het veelgeprezen Descarga Oriental uit, waarop hij zijn muziek samen met Roberto Rodriguez (Cuba) in een Cubaans kleedje steekt. Hieronder kan je een trailer bekijken van een documentaire over Maurice El Medioni, gevolgd door een filmpje van Abdelkader Chaou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten