Het optreden van Tzigani @ Art Base in september 2010 was topklasse. Ze eindigden niet voor niets op de zevende plaats in mijn concertjaaroverzicht. Zangeres Emilia Kirova hadden ze echter thuisgelaten. Zij zingt een viertal nummers op hun cd Budapest. Op zaterdag 16 april passeerde Tzigani in GC Het Koetshuis (Roosdaal) en deze keer waren ze wel voltallig. De samenstelling van de groep onderging wel een kleine wijziging. Zo neemt Ernest Bango (Hongarije) ondertussen de plaats in van Istvan Szomora op cimbalom. Deze multi-instrumentalist is geen onbekende, hij speelde zeventien jaar in de groep van Roby Lakatos en fungeerde ook bij Tzigani al meerdere keren als gastmuzikant. Op de cd speelt hij gitaar op enkele nummers en tijdens het concert in Art Base verving hij Herman De Rycke tijdens het eerste gedeelte op contrabas.
Net als vorig jaar kregen we ook in Roosdaal ongeveer de volledige cd te horen en traden de verschillende muzikanten beurtelings op het voorplan in heel verschillende genres. De Hongaarse violist Pal Szomora moet qua techniek en podiumuitstraling niet onderdoen voor de beroemde Roby Lakatos, maar het zijn vooral de nummers in Roemeense stijl met het sublieme accordeonspel van Iulian Jantea die mij persoonlijk in hun ruwheid het meest aanspreken. De Bulgaarse Emilia Kirova beschikt over een krachtige stem en podiumuitstraling, maar ze had wat mij betreft iets vaker op het voorplan mogen treden. Naast de vier stukken die ze op de cd vertolkt, verraste ze met een ‘scat’ liedje, waarbij ze toonde dat ze ook aardig overweg kan met de viool. Vocaal kwam ze het sterkst uit de hoek tijdens dve gitari.
Muzikaal laat Tzigani zich onmogelijk onder één noemer vangen met hun mix van Hongaarse Magyar Nota, Roemeense en Russische zigeunermuziek, zigeunerbewerkingen van klassieke muziekstukken en de trendy Balkanstijl van Goran Bregovic en co. Dit bewijst enerzijds hoe veelzijdig deze muzikanten zijn, maar anderzijds loopt Tzigani door dit amalgaam van stijlen het risico ingedeeld te worden bij de (weliswaar betere) variété. Met hun fijne, eigenzinnige versie van Tears (Django Reinhardt) deden ze hier nog een schepje bovenop.
Alles bij elkaar was dit toch alweer een concert om van te smullen en het overwegend oudere publiek lustte er ook pap van. Tijdens de bisronde zong de hele zaal lustig mee met de Russische zigeunerklassieker Dorogoi Dlinnoyu, hier beter bekend als Those were the days.
Beluister het album Budapest via Deezer.
De website van Tzigani
Geen opmerkingen:
Een reactie posten