‘Présente!’ van Los Callejeros

Los Callejeros (de straatmuzikanten) is een groep uit het Leuvense. Wereldverbeteraars à la Manu Chao die mij met hun eerste cd ‘El Camino Es El Destino’ aangenaam verrasten.Op dit debuut is namelijk niet het zoveelste mestizogroepje te horen, maar we worden bedolven onder ijzersterke nummers, gespeeld door een enthousiaste band met een heel fris en origineel geluid. Een mix van latin, klezmer, cumbia, reggae, ska, gipsy, Balkan en van alles ertussenin, maar zonder de opgepepte feestclichés waarin op papier vergelijkbare festivalgroepjes grossieren.Op het Fiesta Mundial in Balen (2009) kon deze gekke bende mij ook live meer dan bekoren. Globetrotters als ze zijn, vertoeven de muzikanten veel in het buitenland, daarom kregen we tot nu toe weinig kans om ze aan het werk te zien. Maar sinds kort zijn ze terug in België met een nieuwe cd op zak. De festivalganger zal er deze zomer niet naast kunnen kijken!

‘Présente’ zit opnieuw in een prachtig, tot de verbeelding sprekend hoesje en we krijgen wederom een collectie knappe liedjes voorgeschoteld. De drie aanstekelijke openers ‘Encuentro’, ‘La Mula’ en ‘Chicha Patchanka’ zouden zo uit een topalbum van Manu Chao afkomstig kunnen zijn, inclusief de radio effectjes (Radio Charango), hoewel die toch minder leuk uitvallen dan bij Manu Chao met zijn Radio Esperanza of de heftige kermistoestanden die we tegenkomen op platen uit Colombia, zoals die van Batata (Radio Bakongo). Geef toe dat de radiostem van Xavier Taverne (VRT) hier als gangmaker wat schraaltjes tegenover staat. Zeker vanaf de tweede luisterbeurt is die gimmick (die tot op het eind als een rode draad blijft opduiken) opgebruikt. Gelukkig tapt Los Callejeros niet alleen uit het Manu Chao vaatje. Zo zoeken ze in ‘Amourouse’, dat volledig in het Frans gezongen wordt,  meer het sfeertje op van bijvoorbeeld Jaune Toujours. Een andere troef is de gevarieerde instrumentatie met Cubaanse tres, accordeon, charango, balafon, sitar, duduk, ocarina, Afrikaanse percussie en noem maar op. Op het tweede deel van de cd verkent de groep enkele nieuwe horizonten. Eerst was het voor mij wel even schrikken bij het ondermaatse ‘Let’s go Banananas’, een genante ‘Madness meets VOF De Kunst’ pastiche die het beslist goed zal doen op een bepaald soort van bonte avonden met veel bier, waarvan ik liever ver uit de buurt blijf. Maar ‘Zouk’ swingt lekker tropisch weg, in ‘Caravan Seraï' horen we een eclectische versmelting van een door de blazers aangestuurde Balkanmelodie, gekruid met Indische ritmiek in een jazzy aanpak. Op ‘Nifuna Ndoni' (waarop 26 talen te horen zouden zijn) bieden enkele leden van het Portugese collectief Terrakota ondersteuning. Bekijk hier een repetitie. Daarna hebben we nog het mooie ‘Imada’ tegoed, een ballad die baadt in Afropop met Andesinvloeden, gevolgd door ‘Telemurga’ (feestelijke cumbia/klezmer) om te eindigen met ‘Dimelo’ en dat is helemaal old-style Cubaanse son.

Met ‘Présente!’ als visitekaartje tonen de jongens van Los Callejeros dat ze voldoende potentieel in huis hebben voor de grote doorbraak. Hun ijzersterke live reputatie zal hen daarbij zeker helpen.

Los Callejeros op Myspace
De website van Los Callejeros

Bekijk hieronder de videoclip van ‘Encuentro’ (unplugged!) en een live uitvoering van het plezante ‘La Mula’. Op het Youtube kanaal van Los Callejeros valt nog veel meer moois te rapen!