Startpagina1 111111111111 Zaalconcerten 111111111 Zomerfestivals 11111111111 Luistertips 11111111111 Concertagenda 1111 11111111111 E-mail
zondag 5 augustus 2012
'Princesses du chant Arabe' van Dorsaf Hamdani
Wie zijn de prinsessen van het Arabische lied? Als je aan liefhebbers vraagt om er een tiental op te noemen, zijn de meningen wellicht verdeeld. Drie zangeressen zullen echter in geen enkel lijstje ontbreken, namelijk Om Kalthoum (1898-1975), Fairuz (°1935) en Asmahan (1912-1944).
Er loeren enkele gevaren om de hoek als een zangeres besluit tot een eerbetoon aan deze iconische grootheden. Het gaat immers om artiesten die zó een legendarische status hebben dat een poging tot het evenaren als niet minder dan heiligschennis beschouwd wordt. Vooral met het repertoire van de Egyptische diva Om Kalthoum werd al regelmatig uitgepakt met wisselend succes. De overweldigende orkestraties van vroeger worden vandaag maar al te vaak vervangen door goedkopere synthesizers, zoals in dit voorbeeld van de jonge Shaimaa El Shaib. De Tunesische Ghalia Benali maakte er in 2010 wel iets moois van door op haar album Ghalia Benali sings Om Kalthoum de songs uit te kleden en ze op die manier tot hun essentie te herleiden.
Die soberheid treffen we ook aan bij haar landgenote Dorsaf Hamdani, die zich op de cd Princesses du Chant Arabe enkel laat begeleiden door viool, qanun, ney en percussie. Slim is daarbij dat ze niet opteert voor de bekendste liederen van de drie heldinnen. Het album opent (ei zo na) zonder begeleiding met Yallah tnam Rima, een breekbaar wiegeliedje van Fairuz. Het gevoelige, heldere timbre van Dorsaf heeft eigenlijk wel wat weg van dat van haar Libanese voorbeeld.
Met de muziek van de Syrische Asmahan was ik minder vertrouwd, maar Layali el ons klinkt toch onmiddellijk bekend. Een meeslepend epos waarin een Arabische melodie naadloos samensmelt met een Europese wals. Van een hemelse schoonheid! Beluister hier hoe de veel te jong gestorven Asmahan dit lang geleden ooit zong.
Dorsaf Hamdani heeft de lat hoog gelegd en slaagt met glans in haar opzet! Ze rijgt dankzij haar soepele stem en het verfijnde spel van de muzikanten de hoogtepunten aan elkaar. Bega ik een doodzonde als ik zeg dat ik haar versie van Li assabri houdoud liever hoor dan die van Om Kalthoum? Tijdloze klasse! De cd is een uitgave van Accords Croisés.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten