De herfst is nu echt in het land. Maar geen nood, we kunnen de zon nog altijd muzikaal in huis halen en vooruitblikken op de volgende zomer. Hierbij presenteren we je een vroege tip voor de festivals!
Naiguatá is een stad in de staat Vargas aan de Caribische kust van Venezuela, waar een levendige carnavaltraditie in ere gehouden wordt. In de parranda die ze daar sinds mensenheugnis spelen horen we een mix van invloeden uit Islamitisch Spanje, de Caraïben en de muziek van Afrikaanse slaven. Traditioneel wordt gebruik gemaakt van rudimentaire vraag en antwoord zang met percussie en quatro (kleine Spaanse gitaar). Trompettist Ricardo Diaz is sinds de jaren zeventig met zijn groep La Sardina de Naiguatá verantwoordelijk voor de modernisering van deze stijl. Hij voegt er een vrouwenkoortje aan toe en verrijkt het instrumentarium o.a. met blazers, keyboards en bas. De groep luistert elk jaar de festivals en feestelijkheden op in het stadje. Carnaval vormt het hoogtepunt, naast hoogdagen uit de Katholieke traditie, zoals optochten ter ere van belangrijke Heiligen, Sacramentsdag en Kerstmis. De bijhorende rituelen komen vaak voort uit heidense gebruiken. Het carnaval wordt bijvoorbeeld afgesloten met de begrafenis van de sardine, een symbool voor de ontberingen van de vastentijd.
Bij Smitsonian Folkways verscheen de cd iParranda! Venezuelan Carnival Music. Daarop presenteert het 13-koppig collectief ons een excellent staalkaartje van hun repertoire. De aanstekelijke moderne variant van de Afro-Venezuelaanse parranda wordt afgewisseld met een ruwe ‘authentiek’ gebrachte parranda, opgedragen aan Johannes de Doper (‘Tambores de Naiguatá‘), een instrumentale wals en enkele streepjes calypso. Het dansbare resultaat vertoont onmiskenbaar gelijkenissen met ‘Afro’ muziek uit andere Latijns-Amerikaanse landen en de Caraïben. Het opmerkelijkst zijn de nummers die het label fulia opgeplakt krijgen. Die hebben wat weg van Spaanse rumba, gekruid met een scheutje salsa. Volveré doet zelfs Arabo-Andalusisch aan. Op het album staan ook medleys, zoals ‘Alí Primera’, een eerbetoon aan de gelijknamige protestzanger. In ‘Potpourri del gallo pinto‘ passeren populaire liederen van volkszanger Gualberto Ibarreto.
iParranda! Venezuelan Carnival Music is een aangename kennismaking met een muziektraditie die mij tot nu toe volledig onbekend was! Het album wordt in de Benelux verdeeld door Music & Words. Bekijk hieronder een korte documentaire en twee pittige live impressies die duidelijk maken waarom La Sardina de Naiguatá een dikke aanrader is voor de zomerfestivals!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten