In Les Violons de Bruxelles komen de beste violisten uit de Brusselse jazzscene samen. Tcha Limberger kennen we al een tijdje (zie eerdere blogposts). Terwijl deze wonderboy zich de laatste jaren vooral op muziek uit Oost-Europa toelegt, keert hij met dit nieuwe project terug naar zijn roots, de zogenaamde 'manouche jazz', waarmee hij opgroeide. De andere groepsleden zijn Renaud Crols (viool), Alexandre Tripodi (altviool), Renaud Dardenne (gitaar) en Sam Gerstmans (contrabas). Ook Csikos Vilmos (contrabas) speelt mee op enkele nummers. Op hun debuutalbum dompelt het vijftal ons onder in de wereld van gipsyswing iconen Django Reinhardt en Stéphane Grappelli.
Wie vreest voor alweer een gezellig covergroepje dat dezelfde overbekende deuntjes even herkauwt, heeft het bij het verkeerde eind. Ten eerste wordt de bezetting door deze eigenzinnige muzikanten volledig ondersteboven gegooid. Het legendarische Hot Club de France Quintet bestond uit viool, solo gitaar, één of twee ritmegitaren en een contrabas. Daarmee creëerden ze de typische Djangosound. Bij Les Violons de Bruxelles blijft de rol van de contrabas intact, maar verder doen ze het met twee violen, een altviool en slechts één ritmegitaar. Djangoklassiekers zoals Lisa, Are you in the Mood, Place de Brouckère en Porto Cabelo krijgen door deze aanpak een nieuw elan. Gloedvolle vioolklanken larderen het geheel met een stevige brok melancholie en de prachtige melodieën zijn prominenter op de voorgrond aanwezig, waardoor de stukken nog emotioneler en nostalgischer klinken dan we ze gewend zijn. De avontuurlijke composities van Tcha Limberger sluiten hier mooi bij aan. Ze verrijken het geluid met vleugjes Balkan en Latin. Luister bijvoorbeeld naar het aanstekelijke Tcharrangito. Het lijkt alsof daarin een quatro voorbijraast. Uiterst verfrissend! Er staat slechts één gezongen nummer op de cd, de jazz standard I'm Confessin', waarin Tcha’s retro vocalen ons helemaal terugbrengen naar de tijd van 78-toerenplaten. Enkel de krakende groeven ontbreken om de illusie compleet te maken! Van een andere orde is Sarraca Inimamea, een traditioneel stuk uit Roemeens Transsylvanië, dat in het verlengde ligt van de muziek die Tcha Limberger maakt met het Kalotaszeg Trio.
Les Violons de Bruxelles bewijzen dat het wel degelijk mogelijk is om op een creatieve manier met de swingende erfenis van Django Reinhardt om te gaan. De cd is een uitgave van Homerecords en o.a. (ook digitaal) te koop via Bandcamp. Bekijk hieronder live uitvoeringen van 'I’m Confessin', 'Tcharrangito' en 'Porto Cabelo'.
http://www.lesviolonsdebruxelles.com
http://www.myspace.com/limbergertcha
http://homerecords.be/nl/album-Les_Violons_De_Bruxelles-483.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten