Haar indrukwekkende debuut Trampolim dateert van 1998, sindsdien rijgt Monica Salmaso de knappe albums aan elkaar. Op haar recentste cd Alma Lirica Brasileira (2011) zingt de Braziliaanse zangeres composities van Heitor Villa-Lobos, Braziliaanse walsen uit het begin van de Twintigste Eeuw, oude samba's en liederen van Tom Jobim. Teco Cardoso (saxofoon en diverse fluiten) en Nelson Ayres (piano) verzorgen de begeleiding en Monica hanteert zelf allerhande kleine percussie Dat haar prachtige stem in een dergelijke sobere setting ook live optimaal tot zijn recht komt, mochten we op vrijdag 9 november vaststellen in Espace Senghor (Etterbeek), waar het drietal ons op een uitermate sterk optreden vergastte.
Dit is fijnproeverij van begin tot eind! Ingetogen, epische stukken zoals Lábios Que Beijei van Leonel Azevedo of Melodia Sentimental van Heitor Villa-Lobos sluiten naadloos aan op de speelse poëzie van uitgeklede oude samba’s, waaronder Samba Erudito van Paulo Vanzolini of Véspera de Natal en Trem Das Onze van Adoniran Barbosa. In Carnavalzinho (Meu Carnaval), moderne bossa nova van Lisa Ono en Mario Adnet, levert de combinatie van saxofoon en een klein fluitje een extra frisse toets. Er komen ook enkele heel bekende melodieën langs in de vorm van het romantische Cuitelinho en Derradeira Primavera, een klassieker van Tom Jobim en Vinicius de Moraes. Tijdens Mortal Loucura, een tekst van barokdichter Gregório de Matos op muziek van José Miguel Wisnik, wordt de plechtstatige verhevenheid benadrukt door middel van een harmonium. Het kinderlijk vrolijke Ciranda da Bailarina vormt een mooi contrast. Dit is een compositie van Chico Buarque, net als A História De Lily Braun, dat één en al jazzy sensualiteit uitstraalt. Monica Salmaso trekt al deze uiteenlopende stijlen vol raffinement binnen in haar verleidelijke universum, ondersteund door haar twee uitmuntende muzikanten.
Na een uurtje zit het concert er al op, gelukkig volgen nog twee bisrondes, met een verbluffend avontuurlijk Construçao (alweer van Chico Buarque) als apotheose. Dit hele concert laat zich uitstekend samenvatten als feestelijke melancholie, gelardeerd met subtiele muzikale knipogen! Klasse en opnieuw een topper die ongetwijfeld hoog zal eindigen in mijn eindejaarslijstje!
http://www.monicasalmaso.mus.br/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten