Mose Fan Fan @ La Bonbonnière (Maastricht)

Mose Se Sengo (‘Fan Fan’) verdient zijn sporen al vanaf 1968 bij Franco’s legendarische TPOK Jazz. Hij fungeert er niet alleen als leadgitarist, maar levert ook composities voor de grootmeester van de Congolese Rumba. Eind jaren zeventig vormt hij zijn eigen band Somo Somo, waarmee hij vooral in Oost-Afrika succes heeft, meer bepaald in Tanzania, Zambia en Kenia. Hij speelt ook samen met Remmy Ongala in het Ochestre Makassy en Orchestre Super Matimila. In de jaren tachtig vestigt Mose Fan Fan zich in Groot-Brittannië. Enkele aanstekelijke, ouderwetse rumbaplaten volgen mondjesmaat, zoals The Congo Acoustic (1999) en Bayekeleye  (2005). Zijn laatste album Musicatelama (2012) is zo mogelijk nog beter (zie bespreking). Een aantal oudgedienden van TPOK Jazz waaronder Verckys Kiamuangana (saxofoon) en Malage de Lugendo (zang) verlenen hun medewerking. Het moet al van de jaren tachtig geleden zijn dat Mose Fan Fan nog eens in de Benelux op een podium stond. Op donderdag 1 november is het zover. Mose en zijn groep komen speciaal over uit Groot-Brittannië voor een eenmalig optreden in La Bonbonnière (Maastricht), dat kadert in het festival Global Culture Nighs, een organisatie van Studium Generale.

Het is even gissen welke acht muzikanten Mose Fan Fan heeft meegebracht, vermits hij hen niet voorstelt. Achteraf vernemen we dat de meeste groepsleden deel uitmaken van ZongZing All Stars, een band die in 2007 werd opgericht in Groot-Brittannië door Fiston Lusambo, een gitarist die speelde bij Franco en Samba Mapangala. Deze artiest krijgt bij Mose de rol van tweede gitarist toebedeeld. Verder ondersteund door Ladi Mbala (ritmegitaar) en een basgitarist komen ze aanzetten met ongemeen heftig, ruw gitaarwerk, ritmisch in goede banen geleid door een drummer en percussionist. Ramadhani Kayimanda (saxofoon) maakt de 'vintage' sound compleet. Terwijl Mose Fan Fan op zijn platen regelmatig zingt, concentreert hij zich deze keer volledig op de sublieme gitaarpatronen en laat de zangpartijen over aan Nzaya Nzayadio en Gianni Calugi.

Ongeveer alle nummers uit Musicatelama passeren de revue. We noteren o.a. Buka Bisengo, Engombi, Mamisa, Africa Moto, Mosese en Ambaloma. De groep is constant flink op dreef. Het uiterst wild neergezette Kebo komt aardig dicht bij de trance van Konono no.1. Toch kunnen we niet van een echt topconcert spreken. Het staat te luid en er gaat veel van het spel verloren in de erbarmelijke klank, waarbij ik mij niet van de indruk kan ontdoen dat er af en toe zelfs vals gespeeld wordt. Maar ondanks deze kanttekening zijn we blij dat we Mose Fan Fan eindelijk live aan het werk mochten zien. Dit blijft gewoonweg onweerstaanbare muziek die stilaan met uitsterven bedreigd is.