We werden dit jaar al flink verwend met Griekse topconcerten. Na Solon Lekkas, Café Smyrne en Giorgos Xylouris en co mochten we op vrijdag 22 april live kennismaken met de jonge rebetiko-formatie Apsilies. Apsilies betekent zoveel als ‘platzak’. Het verwijst naar een liedje van Grigoris Asikis (hier gezongen door Kostas Roukounas). Vandaag ontwaren we in deze naam niet enkel een humoristische verwijzing naar de financiële situatie van de legendarische rebeteko-muzikanten, die aan de rand van de maatschappij vertoefden, maar tegelijk een knipoog naar de huidige economische toestand in Griekenland.
Apsilies bestaat uit Dimitris Mistakidis (zang en gitaar), Theodora Athanasiou (zang en baglama), Evgenios Voulgaris (zang, ud , bouzouki, politiki lyra en tanbur) en Apostolos Tsardakas (kanonaki (kanun) en viool). Deze bevriende muzikanten uit Thessaloniki delen een passie voor de roots van de Rebetiko, de Griekse undergroundmuziek van legendarische rebetes zoals Panagiotis Tountas, Kostas Skarvelis en Giannis Dragatsis. Op het repertoire staan voornamelijk liedjes uit het interbellum, met een voorkeur voor de rebetiko in zogenaamde Smyrna-stijl. Na de Griekse exodus uit Turkije in 1922 leefde deze stijl voort in de hasjtenten van Athene, Piraeus en Thessaloniki. De Oosterse toets klinkt hier veel sterker door dan in de populairdere Piraeus-variant. Bij Apsilies is nauwelijks plaats voor bouzoukiklanken. De kanun, ud en af en toe ook viool, baglama en lyra domineren de sound.
De liedjes die Apsilies voor het publiek in petto had in het Zuiderpershuis klonken afwisselend melancholisch en uitbundig, maar vooral heel opwindend en fris. De fijne, afwisselende arrangementen en de glasheldere vocalen van Theodora Athanasiou geven liedjes zoals to mangiko van Kostas Karipis, giati na me yelaseis van Kostas Skarvelis en Dodeka Chronon Koritsi van Sotiris Gavalas een jong en modern elan. Deze liedjes werden oorspronkelijk allemaal gezongen door de zo goed als vergeten Rita Abatzi. Ook van Roza Eskenazi, die andere vroege rebetiko-diva, zaten er enkele liedjes in de set, zoals Alithini Agapi, een compositie van Panagiotis Tountas. Theodora waagt zich ook met succes aan ‘Geia sou Lola Meraklou’ van Dimitris Barousis, oorspronkelijk gezongen door Kostas Roukounas, over de bewondering en passie voor Lola, een vrouw met een opmerkelijk gedrag: ze speelt namelijk bouzouki, danst en rookt hasj. Vanzelfsprekend mocht het titelnummer apsilies niet ontbreken. Theodora Athanasia gaat het nog ver schoppen als zangeres en met de baglama kan ze ook goed uit de voeten. Een vocale improvisatie (‘Manes’) ging haar iets moeizamer af, daarin moet ze waarschijnlijk nog een beetje groeien.Tijdens 'Manolis o hasiklis', een compositie van Giannis Dragatsis, hier gezongen door Kostas Nouros, poulimeni stin xsenitia van Panagiotis Tountas en Mortissi Smyrnia van Kostas Karipis, hier vertolkt door Kostas Roukounas, neemt Evgenios Voulgaris de zang voor zijn rekening. Knap, maar het best komt zijn breekbare stem uit de verf tijdens het bisnummer Kardiokleftra van Giannis Dragatsis, een beklijvend hoogtepunt dat ook in de set van Cafe Smyrne @ Art Base voor kippenvel zorgde. Beluister hier de originele versie van Alekos Arapakis. Dimitris Mistakidis blinkt niet alleen uit op gitaar, maar beschikt vooral over de meest doorleefde stem van de bende en de perfecte rebetiko-'naturel'. Spijtig dat hij tijdens het concert maar enkele keren op het voorplan trad, o.a. met 'manaki mou' (bekijk hier de uitvoering tijdens het concert twee dagen eerder in Rotterdam). In 1925 nam Marika Papagika de vocalen voor haar rekening (zie hier).
Wat Apsilies doet is niet gewoon even het archief induiken om er een aantal oude liedjes vanonder het stof te halen en die vervolgens te kopiëren. Het is dankzij hun originele aanpak met ruimte voor muzikale avonturen (zowel instrumentale als vocale improvisaties) dat al deze sterke composities echt opnieuw tot leven komen. Dit was alweer een concert om toe te voegen aan de nu al uitgebreide reeks kanshebbers voor mijn eindejaarslijstje! In 2009 verscheen een bijzonder knappe cd van Apsilies bij het Griekse label Prigipessa. Je kan dit album o.a. hier bestellen.
Nog een tip: bij de compilatie Rough Guide to Greek Cafe vind je als bonus de eerste solo cd van Dimitris Mistakidis: '16 Rebetika Tragoudhia Paigmena Me Kithara'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten