Vorig jaar verscheen Pomegranates, een album vol funky psychedelische pop uit het Iran van voor de Islamitische revolutie. Dankzij deze compilatie maakte ik kennis met de hemelse stem van Faegheh Atashin, beter bekend als Googoosh.Nu draagt hetzelfde label Finders Keepers records een compleet album op aan deze legendarische artieste. Googoosh was niet alleen Iran’s grootste popdiva, maar ook alom tegenwoordig als actrice en stijlicoon. Zo wijzigde ze regelmatig haar kapsel en ‘look’ en fungeerde daarmee als voorbeeld bij moderne, jonge Iraanse vrouwen. Na de revolutie werd haar muziek in de ban geslagen en mocht zij als vrouw niet meer optreden. Dit resulteerde in twintig jaar stilte. De LP’s en singles van Googoosh groeiden in die periode uit tot dure verzamelobjecten bij uitgeweken Iraniërs en de reputatie van ‘Iran’s daughter’ nam stilaan welhaast mythische proporties aan. In 2000 verhuisde Googoosh naar de USA, waar zij met open armen ontvangen werd door de daar residerende Iraanse gemeenschap met een succesvolle comeback als resultaat (zie haar officiële website).
De nieuwe verzamelaar is geen nostalgische trip langs de grootste hits of ‘belangrijkste’ songs van Googoosh, maar focust op een handvol bijna vergeten LP-tracks en single B-kantjes. Het zijn allemaal nummers die opgenomen werden tijdens haar gouden jaren (1970-1975). Shekayat neemt de luisteraar meteen mee naar de Oriënt. We horen een bezwerend gezongen topcompositie, begeleid door een groot orkest. Wat een opener! Dergelijke opnames maken ze vandaag niet meer. Nu zouden ze keyboards en synthesizers gebruiken waardoor het magisch karakter verwordt tot melige kitsch! Ook Ma Beham Nemiresim en Mano tou baden in diezelfde grootse, wat filmische sfeer en het uiterst passioneel gezongen Gharibe Ashena klinkt ronduit majestueus. En er komt maar geen eind aan de pracht. Digeh Geryeh Delo Va Nemikoneh is een intrigerende ballad vol verrassende muzikale wendingen. Het hartverscheurend gezongen hoofdthema is na één luisterbeurt al niet meer weg te branden uit mijn geheugen. Onvoorstelbaar dat dit weggestopt werd op een B-kantje. Ook afsluiter 'Mano Gonjishkaye Khooneh' is zo een superballad, beluister hier een comeback versie.
Maar we krijgen ook andere kanten van Googoosh te horen op deze cd. Zo is Pishkesh een perfecte mid-tempo popsong, ingekapseld in ook hier weer die vloeiende orkestratie terwijl de vrolijke deun Man Aamadeh-Am wat weg heeft van Turkse pop. In het iets flauwere Nimeyeh Gomshodeyeh Man waagt Googoosch zich richting vroege disco. Naar mijn gevoel is dit de enige song die niet past in de algemene sfeer van het album. Het mysterieuze, funky Talagh kenden we al van Pomegranates, net als het heerlijk van een latin-jazzy bigband voorziene Bemoun Ta Bemounam. Bekijk hier een knappe live versie, die meer poppy psychedelisch klinkt.
‘Googoosh, the East's best kept secret?’
Niet meer. Dit ijzersterke staalkaartje had voor mij wel wat langer mogen duren, want smaakt duidelijk naar meer! We kunnen ons nu overgeven aan het exploreren van al die ‘Best of’ compilaties die o.a. via Amazon aangeboden worden. Of bekijk het grote aanbod eens van Caltex records, specialist in Perzische muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten