Op zaterdag 21 januari waren we opnieuw van de partij bij Art Base voor een optreden van Balkan Express. In dat trio herkennen we Theodoros Mermigkas (zang en gitaar) en Dimos Vougioukas (accordeon), die vorig jaar een overweldigende indruk nalieten met Café Smyrne. We waren zelfs zodanig ondersteboven van hun eerste concert, dat we besloten een dag later terug te keren om ze nog een keertje aan het werk te zien. Het volgende schreef ik hierover op deze blog:
‘Wat is er zo goed aan Café Smyrne?
Eigenlijk alles! We genoten van de mooi uitgebalanceerde, gevarieerde repertoirekeuze in combinatie met heel straffe interpretaties. Theodoros Mermigkas is een ongelooflijk sterke zanger die een krachtige stem combineert met zowel heftige emoties als ingehouden subtiliteit. Bij momenten leek hier een jonge Dalares aan het werk! Dimos Vougioukas is werkelijk een meester op de accordeon. Dankzij hem sluipen er invloeden van Roemeense zigeunermuziek en andere Balkanstijlen (vb. Sevdah uit Bosnië) binnen in de sound en daarmee zorgt hij beslist voor een originele meerwaarde.’
Café Smyrne deed het tijdperk van Café Aman herleven met sprankelende rebetiko (Smyrna stijl) en Aman improvisaties. Met Balkan Express verkennen Theodoros Mermigkas en Dimos Vougioukas andere horizonten. Onder de noemer ‘The far east of Europe’ gaat de muzikale reis deze keer vooral richting Bulgarije, Roemenië en Albanië. Ioannis Karamaniolas (contrabas) is er niet meer bij. Het trio wordt vervolledigd door Stavros Kouskouridas (klarinet), die samen met Dimos Vougioukas ook actief is bij Balk-Art. Bij aanvang van het concert krijgen we meteen in de gaten dat dit iets totaal anders wordt. Stavros Kouskouridas drukt met zijn klarinet een dominante stempel op de totaalsound tijdens de twee instrumentale nummers waarmee het concert van start gaat. We snakken vol ongeduld naar het hemelse stemgeluid van Theodore Mermigkas en worden even beloond met een kippenvelmoment tijdens Paraponiara. We hadden al in de wandelgangen opgevangen dat het trio een gastzangeres zou meebrengen. De naam Aspasia Stratigou zei ons op voorhand niet veel, maar door even te googelen kwamen we er snel achter dat zij niet aan haar proefstuk toe is. Ze deelde het podium met een hele resem grote namen uit de Griekse muziekwereld, zoals Giorgos Dalaras (zie filmpje). We gingen ervan uit dat deze Aspasia slechts enkele liedjes zou (mee)zingen. Mis gedacht, de zangeres vervoegt het trio vanaf het vijfde nummer en zal vervolgens het hele verdere concert ongeveer alle vocalen voor haar rekening nemen. Met haar stem is op zich niets mis, ze zingt heel mooi, maar het vuur dat we ervaren tijdens de zangpartijen van Theodore Mermigkas missen we bij haar volledig. Met de korte Aman improvisatie waaraan ze zich waagt tijdens Magkiko gaat ze zelfs even de mist in. Dit pakt ons duidelijk niet! Met Epeiros (hier te horen in de versie van Balk-Art) mag Stavros nog maar eens een huzarenstukje leveren op zijn klarinet. Kort voor de pauze krijgen we voor de afwisseling enkele swingende rebetikonummers voorgeschoteld waarin accordeon en gitaar meer ruimte krijgen, dat lukt enkel omdat de klarinet hier even wat gas terugneemt. Het tweede deel van het concert is in het geheel genomen een stuk sterker en beter uitgebalanceerd. Een mooi voorbeeld vormt Ti 'thela ke s' ayapousa waarin een tegendraadse Bulgaarse ritmiek fijn gecombineerd wordt met Aspasia’s Griekse vocalen en accordeon en klarinet samen een frisse dynamiek creëren. Toch blijven de schaarse momenten waarop Theodore Mermigkas van zich laat horen in hun intensiteit boven al de rest uit steken, zoals tijdens Tora Ta Poulia en Poulaki Xeno. Ik vergeet bijna te vermelden dat er nog een extra gast van de partij was, namelijk Nicolas Hauzeur, de straffe violist die we o.a. kennen van Zongora, zie cd-bespreking. Zijn vioolspel zorgt tussendoor voor enkele fijne accenten. Net als vorig jaar bij Café Smyrne wordt afgesloten met prijsbeest Manes Kalinichtias. Hiermee slaat theodore niet alleen ons maar, naar ik vermoed, het grootste deel van de aanwezigen met verstomming!
Hoewel dit alles bij elkaar beslist een concert van buitengewoon hoge kwaliteit was, voelden we ons na afloop toch een klein beetje ontgoocheld. Langs de ene kant waren de verwachtingen wellicht te hoog gespannen maar we zijn er vooral zeker van dat er meer ingezeten had als Aspasia Stratigou (met alle respect voor haar verdiensten!) zich in het kader van dit concert tevreden had gesteld met een gastrol.
Hieronder presenteren we je een filmpje waarin Theodore Mermigkas (in een rumoerig restaurant!) begeleid wordt door Kyriakos Gouventas, de violist die we ook al zagen schitteren bij Art Base tijdens de concerten van Solon Lekkas. De klankkwaliteit is spijtig genoeg niet optimaal. Aansluitend volgt een filmpje met Dimos Vougioukas (accordeon) en Stavros Kouskouridas (klarinet) plus één van de vele youtubefilmpjes waarin Aspasia Stratigou te bewonderen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten