Op vrijdag 4 mei trokken we nog maar eens naar Art Base (Brussel), waar de jongens van La Manouche hun nieuwe cd Ay, Chavale! kwamen voorstellen. Vermits dat album dik de moeite is (zie bespreking), waren we benieuwd hoe Mouché Palts (zang en gitaar) en Manito (gitaar) het er live vanaf zouden brengen.
Als opener kiezen ze voor een bekend stuk van Django Reinhardt, waarbij onmiddellijk het fantastische gitaarspel opvalt. Het melancholische ‘Djinee tu nog kowa ziro’ sluit daar mooi bij aan. We zijn blij dat er geen versterking aan te pas komt, waardoor alles nog meer warmte en naturel meekrijgt. Naast de elf nummers uit Ay, Chavale! passeren ook enkele sterkhouders uit de vorige cd Tzigane (2009), waaronder 'Pash o Panari', 'Matyilem', 'Ashunen tu me Romalen' en een wonderlijk originele ‘hot club’ versie van hét zigeunervolkslied 'Djelem Djelem'. Normaal ben ik geen liefhebber van bindteksten, bij veel optredens halen ze de vaart eruit of verbreken ze de betovering. Deze keer moet ik een uitzondering maken, want Mouché Palts treft de toeschouwer recht in het hart met zijn toelichtingen. Verfrissend humoristisch, maar vooral indringend en 'to the point'. Over het zigeunerleven, armoede, zuiver water, moeders, (onmogelijke) liefde, de historische band tussen Sintizigeuners en Joden, bruiloften, vrijheid en vooral veel drank! Dit optreden is een hoogtepunt op zich, maar hét kippenvelmoment komt tijdens het Jiddische lied Dona dona, aangekondigd met de volgende woorden.
‘Er was een tijd dat mensen niet meer mochten zingen (in Auschwitz). Maar een zwaluw vliegt langs en zingt zijn prachtige lied. Niemand schiet hem neer!’
www.lamanouche.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten